مدح حضرت زهرا سلاماللهعلیها
اگر که ماهِ دلآرا بخـوانمـش ظلم است اگر طراوتِ باران بگـویمش بیجاست اگر هوایِ بهاران بخوانمش غلط است خطاست اینکه بگویم وسعـتش دریاست به مدحِ فاطمه این بس علیست همسر او و آنکه کُفو بتول است بر همه مولاست صفاتِ ناب بشر، قلهایی از عالم اوست رشیده، صابره، راضیه، مرضیه، زهراست حجاب، شاخصهایی از عیارِ عفت اوست زنی که گوهرِ عصمت ز نور او پیداست کـنارِ سفـرهٔ مهـرش هـماره مهـمـانـنـد پیمبران و امامان و شیـعه هم آنجاست برای مدحتِ منصوره شد زمین عاجز به حـق سـتایش او کارِ آسـمانیهـاست |